Wednesday, July 15, 2009

၁။ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုေဆာင္းပါ။
ကိုင္းကြ်န္းမွီ ကြ်န္းကိုင္းမွီ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘဝမွာ မရွိမျဖစ္သူေတြ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔က ေႏြးေထြးတဲ့ အေႏြးထည္တစ္ထည္နဲ႔ တူတယ္။ သူတို႔ကို ကိုယ့္ရဲ႕အက်င့္စရိုက္၊ စိတ္ေနသေဘာထားနဲ႔ လဲလွယ္ခဲ့တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းေကာင္းတန္ဖိုးထားရမယ္။
ခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ဖံုးစာအုပ္ထဲမွာ ဆက္သြယ္ရမယ့္လူ နည္းေနေသးတယ္ဆိုရင္ စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စုေဆာင္းဖို႔ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးပါဘူး။

၂။ လက္လြတ္တတ္ဖို႔ သင္ယူပါ။
ဒီအသက္အရြယ္က မရင့္က်က္လို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဘဝမွာ အခ်စ္တစ္ခု၊ ကံတရားတစ္ခု၊ ကိစၥတစ္ခုကို ရယူပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ကိုယ္ခြန္အားမဲ့ခဲ့တဲ့အခါ လက္လြတ္တတ္ဖို႔ သင္ယူရပါလိမ့္မယ္။ ဒါကလည္း ေနာက္ထပ္ အသစ္တစ္ခုကို စမ္းသပ္ဖို႔ ကိုယ့္အတြက္
အခြင့္အေရး ေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ ယံုၾကည္မႈ၊ သတိၱ၊ ၾကိဳးစားမႈေတြ ရွိခ့ဲမယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္မႈက ကိုယ့္အတြက္ပဲျဖစ္တယ္။

၃။ အၾကင္နာ ေမတၱာကို မ်ဳိးပြားပါ။
ကိုယ့္ထက္ ဒုကၡေရာက္ေနသူ၊ ကိုယ့္ထက္ ထိခိုက္နာက်င္ေနသူကို ဒီေလာကၾကီးရဲ႕ အလွအပနဲ႔ ေနေရာင္ျခည္ကို ခံစားႏိုင္ေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီပါ။ ဒီလိုအၾကင္နာေမတၱာေတြကို မ်ဳိးပြါးပါ။ ကိုယ္သတိမမႈမိခ်ိန္ အဲဒီအၾကင္နာေတြကေန လွပတဲ့
ပန္းပြင့္ေတြ ဖူးပြင့္လာပါလိမ့္မယ္။ အသံုးဝင္တဲ့ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္၊ စာတစ္ပုဒ္၊ တစ္ပိုဒ္ကလည္း အၾကင္နာေတြကို မ်ဳိးပြါးတာပဲျဖစ္တယ္။

၄။ ဂီတကို ႏွစ္သက္ပါ။
ဂီတတစ္မ်ဳိး သို႔မဟုတ္ တူရိယာတစ္ခုကို တီးတတ္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္။ ဂီတကကိုယ့္စိတ္ကို ေဆးေၾကာေပးသလို ကိုယ့္မွတ္ဥာဏ္၊ အေတြးေတြကို ပိုပြင့္ေစတယ္။ ကိုယ္ထင္မွတ္မထားတဲ့ ဆိတ္ျငိမ္ျခင္းေတြကို သယ္ေဆာင္လာေပးတယ္။ ဘဝအတြက္ ခံစားမႈရသာေပါင္းစံု သယ္လာေပးတယ္ဆိုရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္။

၅။ ေသာကႏွစ္မ်ဳိးကို ေရွာင္ပါ။
ပထမေသာက, က လိုတာမရတဲ့ ေသာက၊ ဒုတိယက အခ်စ္ေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့ေသာက...ဒီေသာကေတြကို ဖုန္ေတြသုတ္သင္သလို စိတ္အိမ္ထဲက လွဲက်င္းထုတ္ပစ္ပါ။ ကိုယ့္ဟာမွန္ရင္ ကိုယ္စီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

၆။ ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ သင္ယူပါ။
တစ္ခ်ဳိ႕ကိစၥေတြကို လံုးဝ အစျပန္ေဖာ္လို႔မရေအာင္ ေမ့ထားသင့္တယ္။ အခက္အခဲတစ္ခုၾကံဳခဲ့တိုင္း ရင့္က်က္ၾကီးျပင္းဖို႔ အသိဥာဏ္တစ္ခုတိုးတယ္လို႔ ထင္မွတ္ပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ ထိခိုက္နာက်င္မႈနဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ သင္ယူပါ။
ဒီအသက္အရြယ္က ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို႔ အသံထြက္ ေအာ္ငိုသင့္တဲ့ အရြယ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

၇။ သူ႔ေက်းဇူးကို သိတတ္ပါ။
အသုဘတစ္ခါ ပို႔ျပီးတိုင္း သခၤါရတစ္ခါ ရတတ္ၾကတယ္။ တစ္ခါဖ်ားနာတိုင္း ပိုတန္ဖိုးထားရ ေကာင္းမွန္း သိေတာ့တယ္။ ေက်းဇူးတရားကို မိနစ္၊ စကၠန္႔တိုင္းသတိရသင့္တယ္။ ေက်းဇူးတရားက ကိုယ့္ေဘးက လူေတြကို တန္ဖိုးထားေစသလို ေလာဘ၊ အတၱနဲ႔ျငင္းခုန္ျခင္းေတြကို ေျပျငိမ္းေစတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ ရင္းျမစ္ဆိုရင္ပိုမွန္လိမ့္မယ္။

၈။ အလုပ္ကို ျမတ္ႏိုးပါ။
အလုပ္က လက္ဖက္ရည္ေသာက္၊ စကားထိုင္ေျပာရတာေလာက္ မလြယ္ကူေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕အသိဥာဏ္နဲ႔ ခြန္အားကို ဆန္းစစ္ေပးေနတာျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္တန္ဖိုးနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈကို ခံစားေစတယ္။

၉။ သင္ယူျခင္းမွာ မျငီးေငြ႔ပါနဲ႔။
စာဖတ္တယ္၊ သင္ယူတယ္ဆိုတာ အသိဥာဏ္၊ ဗဟုသုတေတြနဲ႔ ကိုယ္စကားစျမည္ ေျပာေနသလိုပါပဲ။ တစ္ႏွစ္ကို စာအုပ္(၅ဝ)အုပ္ ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အသိဥာဏ္၊ နားလည္စြမ္းေတြ။

၁၀။ အားကစားလုပ္ပါ။
ပိုေနတဲ့အခ်ိန္ကို အသံုးခ်ပါ။ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ခံစားပါ။ ပ်င္းလို႔တက္တဲ့ဝိတ္ေတြ မရွိႏိုင္သလို အရြယ္လည္း ႏုပ်ဳိက်န္းမာေစပါတယ္။

0 comments: